Vier maanden later
Blijf op de hoogte en volg Niké
16 Januari 2013 | Congo - Brazzaville, Pointe Noire
Voor je het weet ben je al weer vier maanden verder. En wat ben ik blij dat ik hier zit. Hier in Congo. In die vier maanden beleef, groei en leer je zoveel. Ik weet nog dat ik het begin niks raar vond, ik had ook helemaal geen verwachtingen. Maar toch is alles nieuw en pas na een maand ken je het meeste wel. Na twee maanden woon je er echt. Je voelt je een inwoner van Pointe Noire.
In het begin duurt een week nog lang, omdat alles nieuw is en je elke dag wel iets te vertellen hebt. Er lijkt dan zoveel te gebeuren. Nu gaat de tijd een stuk sneller. Er gebeurt nog steeds een hele hoop en ik verveel me geen moment, maar je kent het, ik ben het gewend en weet niet meer wat ik de buitenwereld erover kan vertellen. Kijk maar naar mijn verslagen. Ze gaan een steeds grotere tijd bestrijken. Eerst schreef ik nog over één dag, nu wil ik vier maanden samenvatten.
Allereerst zal ik melden dat de lessen goed gaan en we volgens planning lopen. De schooljaren ga ik afsluiten in april. Dat is althans mijn bedoeling. Geen achterstand meer. Naast het lesgeven ben ik nu ook de au-pair. In dat opzicht dat ik overdag ook bij de kinderen ben en de boel een beetje in de gaten moet houden. Iedereen op tijd in de auto om naar sport te gaan etc. Rond zessen ga ik meestal weer naar huis. Alleen de dinsdagavond blijf ik nog even om met de kinderen te lezen en ze naar bed te brengen. Het is zo heerlijk met de kinderen. We zien elkaar als een grote familie.
In het stagiaire huis woon ik nu met Jan Willem en Dirk. Beiden druk bezig op de brouwerij. In de weekenden zijn we vrij en gaan we dus samen op pad. Vaak naar het strand en altijd uiteten. We hebben in van die kleine vliegtuigjes gevlogen, hebben de Hashrun nog een keer gedaan, zijn een weekendje naar Dolisie geweest, gaan naar de lokale tentjes, zijn naar een voetbalwedstrijd geweest (la grande finale) etc. Het blijven mooie dingen die we zien.
Daarnaast geef ik Engelse bijles aan Franse vriendinnetjes. Heb ik zelf nog Franse les op de brouwerij gevolgd voor twee weken. Maar dat bleek niet veel uit te halen, want alle grammatica die hij probeerde te behandelen, kende ik al. Dus gingen we maar praten, omdat ik daar het meeste van op zou steken. Maar toen bleek dat ik niet in god geloofde, ging het alleen nog maar daarover. De laatste les greep hij nog even zijn kans schoon om mij ten huwelijk te vragen. Dus toen was het al helemaal klaar met de Franse les. Ten slotte is mijn tas nog gestolen met mijn ipod, geld en mobiel erin. Gelukkig was het een goedkoop mobieltje, geld mocht hij van mij hebben en mijn ipod was even jammer, maar ik mis hem niet. Kan gebeuren in zo’n land.
Tijdens de sinterklaasperiode hebben de kinderen en ik bijna alle sinterklaasjournaals gekeken, werd elke avond de schoen gezet en hebben we een hoop sinterklazen, stoomboten en zwarte pieten geknutseld. Voor kerst werden alle ruiten in de stad vol beplakt met kerstmannen en werden er neppe kerstbomen neergezet met neppe sneeuw erop. Eigenlijk gaat die periode voorbij zonder dat je het door hebt dat het kerst is. Maar gelukkig kwam de vriendin van Jan Willem langs om ons er even aan te herinneren.
Twee dagen later vloog ik naar Parijs. Daar heb ik heerlijk een week in een huisje gezeten met ons gezinnetje en daarna nog eens drie dagen in Parijs zelf met mijn moeder. Wat een lekkere tijd was dat. Toen ik aankwam was ik nog helemaal in Congosferen. Maar al snel zit je weer in het Westerse leven en ritme. Ik heb echt genoten en dus was het weer even wennen toen ik hier aankwam. Van de winter naar wat bij ons hartje zomer is. Weer van structuur naar geen structuur. Van het ene normale leven kom je weer in je andere normale leven en dat is best gek.
-
16 Januari 2013 - 15:55
Helene :
Nou Nike , fijn dat alles zo vertrouwd voelt voor je. Hier is het koud bibber koud en er ligt een dik pak sneeuw. Wel heel mooi. en ik kan je verzekeren geen dag is hetzelfde er gebeurd altijd wel iets.
Pepijn heeft bijv net cupcakes gebakken, Veerle is extra vroeg met de trein een tentamen gaan maken in Utrecht. alle railsen en wissels ziljn natuurlijk weer bevroren. ik moet hoognodig de krukken van Wietskes gebroken teen terugbrengen, een afspraak maken met je moeder. dus wat gewoon lijkt is niet gewoon. Maar wel gewoner.
Ik wens je nog heel heel veel plezier daar , volgende week gaan we naar Roos en Brecht in de engel van Amsterdam . lijkt me leuk. je hoort het nog wel. Adios parplios. Helene -
16 Januari 2013 - 16:01
Joke Van Der Donk Oss TBL Bieb.:
Hoi Niki.
Ik zie aan je schrijven dat je het leuk hebt.
Had met kerstontbijt je moeder nog gesproken en dat jullie naar Parijs zouden gaan,leuk hoor.
Ook je verslag is leuk te lezen.
Nu ligt er veel sneeuw in Oss en daar buiten.Maar wens je veel goeds en tot de volgende ronde.
Groeten joke van der Donk. -
17 Januari 2013 - 12:15
Henny Van Oostrum:
Ha Niké,
Ik heb weer genoten van je verslag. Het is jammer dat ik je in Parijs niet heb kunnen ontmoeten, maar ik wacht tot 19 april.
Liefs van je oma xxx -
23 Januari 2013 - 11:01
Jan Marten Boon:
Ook voor ons is het fijn te horen dat onze bemiddeling goed is verlopen!! Dilly en Jan Marten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
